นโยบาย ‘สีเขียว’ ที่สร้างขึ้นในแผนการกู้คืน coronavirus อาจทำให้เครื่องหมายถาวรมากขึ้นเพื่อลดการแพร่กระจายของ COVID-19 โลกส่วนใหญ่ต้องทรุดตัวลง การไม่ใช้งานนั้นช่วยชะลอการแพร่กระจายของไวรัส และผลที่ตามมาก็คือ ทำให้ก๊าซที่สร้างความร้อนจากสภาพอากาศไม่อยู่ในอากาศ
การประมาณการใหม่จากการเคลื่อนไหวของผู้คนชี้ให้เห็นว่าการปล่อยก๊าซเรือนกระจกทั่วโลกลดลงประมาณ 10 ถึง 30 เปอร์เซ็นต์โดยเฉลี่ยในช่วงเดือนเมษายน 2020 เนื่องจากผู้คนและภาคธุรกิจลดกิจกรรมลง แต่การลดลงอย่างมากเหล่านั้น แม้ในสถานการณ์ที่การระบาดใหญ่จนถึงปี 2564 จะไม่ส่งผลกระทบที่ยั่งยืนมากนักต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ เว้นแต่ประเทศต่างๆ จะรวมมาตรการนโยบาย “สีเขียว” ไว้ในแพ็คเกจการฟื้นตัวทางเศรษฐกิจ นักวิจัยรายงานในวันที่ 7 สิงหาคมในNature การเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ .
Corinne Le Quéré นักวิทยาศาสตร์ด้านสภาพอากาศที่มหาวิทยาลัย East Anglia ในเมือง Norwich ประเทศอังกฤษ กล่าวว่า
“การลดลงของการปล่อยมลพิษที่เราพบในช่วง COVID-19 นั้นเกิดขึ้นชั่วคราว ดังนั้นจึงไม่ทำอะไรเลยที่จะชะลอการเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศ” แต่วิธีที่รัฐบาลตอบสนองอาจเป็น “จุดเปลี่ยนหากพวกเขามุ่งเน้นไปที่การฟื้นฟูสิ่งแวดล้อม ช่วยหลีกเลี่ยงผลกระทบรุนแรงจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ”
คาร์บอนไดออกไซด์ยังคงอยู่ในชั้นบรรยากาศเป็นเวลานาน ทำให้การเปลี่ยนแปลงระดับ CO 2 ในแต่ละเดือนนั้น ยากต่อการวัดเมื่อเกิดขึ้น นักวิจัยมองว่าอะไรเป็นตัวขับเคลื่อนการปล่อยมลพิษเหล่านั้น นั่นคือการเคลื่อนไหวของผู้คน การใช้ข้อมูลการเคลื่อนตัวของโทรศัพท์มือถือที่ไม่เปิดเผยชื่อที่เผยแพร่โดยGoogleและAppleทำให้ Le Quéré และเพื่อนร่วมงานติดตามการเปลี่ยนแปลงในกิจกรรมที่ใช้พลังงานมาก เช่น การขับรถหรือซื้อของ เพื่อประเมินการเปลี่ยนแปลงของก๊าซเรือนกระจก 10 ชนิดและมลพิษทางอากาศ
Jenny Stavrakou นักวิทยาศาสตร์ด้านสภาพอากาศจากสถาบัน Royal Belgian Institute for Space Aeronomy ในกรุงบรัสเซลส์ กล่าวว่า “ข้อมูลการเคลื่อนที่มีข้อได้เปรียบอย่างมาก” ในการประเมินการเปลี่ยนแปลงในระยะสั้นของการปล่อยมลพิษ เนื่องจากข้อมูลเหล่านั้นได้รับการปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง จึงสามารถเปิดเผยการเปลี่ยนแปลงรายวันของการปล่อยมลพิษในการขนส่งที่เกิดจากการล็อกดาวน์ได้ เธอกล่าว “มันเป็นแนวทางที่เป็นนวัตกรรม”
ข้อมูลการเคลื่อนไหวของ Google เปิดเผยว่า 4 พันล้านคนลดการเดินทางลงมากกว่า 50 เปอร์เซ็นต์ในเดือนเมษายนเพียงอย่างเดียว โดยการเพิ่มการประมาณการการปล่อยมลพิษแบบดั้งเดิมเพื่อเติมช่องว่าง ( SN: 5/19/20 ) นักวิจัยได้วิเคราะห์แนวโน้มการปล่อยมลพิษใน 123 ประเทศตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ถึงมิถุนายน นักวิจัยพบว่าการลดลงสูงสุดเกิดขึ้นในเดือนเมษายน เมื่อการปล่อย CO 2 เฉลี่ยทั่วโลก และไนโตรเจนออกไซด์ลดลงประมาณ 30 เปอร์เซ็นต์จากระดับพื้นฐาน ส่วนใหญ่เกิดจากการขับที่ลดลง
ก๊าซเรือนกระจกที่น้อยลงน่าจะส่งผลให้บรรยากาศเย็นลงบ้าง
แต่นักวิจัยพบว่าผลกระทบส่วนใหญ่จะถูกชดเชยด้วยการปล่อยซัลเฟอร์ไดออกไซด์ที่ลดลงประมาณ 20 เปอร์เซ็นต์ในเดือนเมษายน การปล่อยมลพิษทางอุตสาหกรรมเหล่านี้กลายเป็นอนุภาคละอองกำมะถันในบรรยากาศที่สะท้อนแสงอาทิตย์และทำให้เย็นลง ด้วยละอองแรเงาที่น้อยลง พลังงานจากดวงอาทิตย์จำนวนมากขึ้นสามารถทำให้บรรยากาศร้อนขึ้น ทำให้เกิดความร้อนขึ้นได้ โดยรวมแล้ว การปล่อยมลพิษที่ลดลงอย่างสิ้นเชิงในเดือนเมษายนเพียงอย่างเดียวจะทำให้โลกเย็นลงเพียง 0.01 องศาเซลเซียสในช่วงห้าปีข้างหน้า
ในระยะยาว การเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมครั้งใหญ่แต่เพียงชั่วคราวซึ่งเกิดจากโควิด-19 จะไม่เปลี่ยนวิถีโลกร้อนในปัจจุบันของเรา แต่แผนฟื้นฟูเศรษฐกิจขนาดใหญ่เปิดโอกาสให้มีการบังคับใช้นโยบายที่เป็นมิตรกับสภาพอากาศเช่น การลงทุนในเทคโนโลยีคาร์บอนต่ำ ซึ่งสามารถหลีกเลี่ยงภาวะโลกร้อนที่เลวร้ายที่สุดได้ ( SN: 11/26/19 ) นักวิจัยกล่าวว่าสิ่งนี้สามารถช่วยให้บรรลุเป้าหมายในการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกทั่วโลกโดยรวมลง 52% ภายในปี 2593 โดยจำกัดภาวะโลกร้อนไว้ที่ 1.5 องศาเซลเซียสเหนือระดับก่อนอุตสาหกรรมจนถึงปี 2593
จิตบำบัดระหว่างบุคคลและการแทรกแซงอื่น ๆ ที่จัดทำโดยที่ปรึกษาด้านสุขภาพช่วยบรรเทาภาวะซึมเศร้าของผู้ป่วยได้อย่างมาก และปรับปรุงชีวิตการทำงานและที่บ้านของพวกเขาได้ถึงหนึ่งปีหลังจากเริ่มการรักษา Patel และเพื่อนร่วมงานของเขารายงานใน April British Journal of Psychiatry การดูแลที่นำโดยแพทย์ให้ประโยชน์เล็กน้อยกว่า
ในยูกันดาและบราซิล กลุ่มของ Patel ได้บันทึกไว้ว่า การทดลองเมื่อเร็วๆ นี้ก่อให้เกิดประโยชน์ที่คล้ายคลึงกันสำหรับผู้ป่วยโรคซึมเศร้าที่ได้รับการบำบัดทางจิตแบบสั้นๆ และบริการอื่นๆ จากผู้ที่ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญที่ผ่านการฝึกอบรม
แม้จะมีค่าใช้จ่ายในการฝึกอบรมและการจ้างที่ปรึกษาด้านสุขภาพสำหรับ MANAS การรักษาสุขภาพจิตก็มีค่าใช้จ่ายน้อยกว่าเมื่อนำโดยผู้ที่ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญมากกว่าโดยแพทย์ อย่างน้อยก็ในที่สาธารณะ Patel และนักวิจัยคนอื่น ๆรายงานในแถลงการณ์ขององค์การอนามัยโลกปี 2555
